“laß mich bei dir sein,
so nah bei dir sein”
laat me het geschilderd medaillon zijn
dat je borst hoort kloppen
de fijne V van je uitgesneden hals
schuif je zwarte ogen uit
verstop me in je diepe grotten
giet me in als een fossiel
van al het valse licht vergeten
en verhaal me dan opnieuw
over zon, maan; de planeten
ik zal olie zijn op je stem
nu ik geen barst meer zie
(Ruud Poppelaars)
Alle Rechte an diesem Beitrag liegen beim Autoren. Der Beitrag wurde auf e-Stories.org vom Autor eingeschickt Ruud Poppelaars.
Veröffentlicht auf e-Stories.org am 30.03.2009.
Vorheriger Titel Nächster Titel
Mehr aus der Kategorie "Liebe & Romantik - Liebesgedichte" (Gedichte in niederländischer Sprache)
Weitere Beiträge von Ruud Poppelaars
Hat Dir dieser Beitrag gefallen?
Dann schau Dir doch mal diese Vorschläge an: