HAAR EN HEM

... in de intieme helderheid waarin ze brandden, was de zee te horen;
Ze gingen in de nacht als in de gloed van nimbussen,
als in goud dat ontsnapt is uit een koraaltempel
en anemonen van het zuiden, en lang de taille en het uiterlijk:
de bloem van het hart;

... welk timpaan van lelie en kiezelzuur van roos, ze straalden licht uit;
ah, dan, het conclaaf van de hemel,
ah, zijn embleem in vlammen, ah, ah zijn zegel en zijn macht!

... samen waren ze van alle tijden en pijnen gekomen,
alle hoeken en zachtheid, daden en trillingen,
aan deze conventie van liefde;

... precies op het juiste moment zag de engel des doods hen vertrekken;
zijn wezen, van liefde en lucht, was een brandende bries.
***
Antonio Justel-Rodriguez
https://www.oriondepanthoseas.com
***