Heinrich von Buenau
Een buitengewone nachtelijke ervaring
Een van de vreemdste gebeurtenissen in mijn leven vond plaats in de herfst van 1985, slechts enkele maanden na die dramatische gebeurtenissen die uiteindelijk leidden tot mijn bekering tot het christelijk geloof.Op een ochtend, toen ik de Bijbel las, realiseerde ik me dat er in de begindagen van het christendom de zogenaamde volwassen doop was geweest. Dus degenen die van nieuw geloof waren gekomen, werden gedoopt. Hm, dacht ik, als het vroeger zo was, waarom is het dan niet meer zo?
Twee dagen later zag ik aan de deur van het kerkkantoor in het Jezushuis: "Volgende zondag, de... In de kapel van Grevenbroich vindt nog een volwassen doop plaats. Meldt u zich a.u.b. ten kantore van Eva. Het bleek inderdaad dat Oorspronkelijke christelijke volwassen doop, waarvan ik eerder had gelezen in de Bijbel. Ik meldde me spontaan aan.
Zaterdagmiddag vond in het kerkkantoor voor alle gedoopten een "doopseminar" plaats, waar een oudste van de kerk ons informeerde over de betekenis van de doop en ons praktisch voorbereidde op de volgende dag.
Daarna nam ik deel aan de avonddienst en kwam pas rond middernacht thuis, ruimschoots geslacht en met lichte hoofdpijn. Ik ging direct slapen.
Ongeveer een uur later werd ik wakker en was in een mum van tijd wijd wakker. Ik wist zonder enige twijfel dat er iemand in de kamer was. De aanwezigheid van deze persoon was zo sterk dat ik mijn ogen niet durfde te openen of niet durfde te bewegen.
Instinctief kwam er een gedachte bij me op: vriend of vijand? Het volgende moment raakte een hand op mijn voorhoofd me kort en zachtjes aan. Onmiddellijk begon er van kop tot teen een warme, aangename stroom van vrede door me heen te stromen. En toen voelde ik dat ik weer alleen was.
Toen ik mijn ogen opende en in de lichte schemering om me heen keek, zag ik niets ongewoons. Niemand was er en niets in de kamer was veranderd. Niets getuigde van een vroegere aanwezigheid van een andere persoon, behalve - de machtige stroom van vrede in mij.
Ik lag even wakker en dacht na over wat er was gebeurd. Het was duidelijk een sociale oproep. Want een vijand zou me nauwelijks zo'n innerlijke verfrissing hebben gegeven.
Maar wie had het gedaan? Nou, het was natuurlijk niet iemand anders. Hoe had hij of zij twee keer ongemerkt door een gesloten raam of een vergrendelde voordeur kunnen komen? En zelfs als dat zo was geweest, hoe had een menselijke aanraking dan zo'n stroom van vrede teweeg kunnen brengen?
Was het een engel of misschien zelfs Jezus zelf, vroeg ik mezelf af. De gedachte dat Jezus zelf mij had kunnen bezoeken, leek me een beetje aanmatigend. Maar waarom niet eigenlijk? Ik wilde immers de volgende dag op zijn naam gedoopt worden.
Ik dacht dat het morgen een inspannende dag zou worden en moet nu slapen. En zo draaide ik me weer aan mijn zijde en viel kort daarna weer in slaap.
Alle Rechte an diesem Beitrag liegen beim Autoren. Der Beitrag wurde auf e-Stories.org vom Autor eingeschickt Heinrich von Buenau.
Veröffentlicht auf e-Stories.org am 09.07.2018.
Der Autor
- Autorensteckbrief von Heinrich von Buenau
- vonbuenau
googlemail.com(Spam-Schutz - Bitte eMail-Adresse per Hand eintippen!) - http://wendepunkte.jimdo.com
Leserkommentare (0)
Navigation
Vorheriger Titel Nächster Titel
Mehr aus der Kategorie "Erinnerungen" (Kurzgeschichten in niederländischer Sprache)
Weitere Beiträge von Heinrich von Buenau
Hat Dir dieser Beitrag gefallen?
Dann schau Dir doch mal diese Vorschläge an:
El Tercer Secreto - Mercedes Torija Maíllo (Science-Fiction)